บทวิจารณ์ Mary – เรื่องราวในพระคัมภีร์ที่แสนเจ็บปวดทำให้คุณเชียร์เฮโรดผู้แสนซนของแอนโธนี ฮ็อปกินส์ การแสดงที่เปี่ยมไปด้วยความกระตือรือร้นอย่างน่าพอใจของนักแสดงรุ่นใหญ่สามารถได้รับเวลาฉายบนจอเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ซึ่งรู้สึกเหมือนกำลังลุยผ่านบทละครที่น่าเบื่อจากบทพระคัมภีร์ ณรู้ไหมว่าแดร็กคูล่าชอบพูดจาดราม่าอย่างไร จากนั้นก็กลายเป็นค้างคาวและบินหนีไป ปรากฏว่าทูตสวรรค์กาเบรียลก็ทำแบบเดียวกัน เพียงแต่เขากลายเป็นผ้าพันคอสีน้ำเงิน ซึ่งเป็นชุดเก๋ไก๋แบบเดียวกับที่คุณอาจได้รับในมรสุมเป็นของขวัญวันเกิดให้แม่ของคุณ วูบ! เขาจากไป น่าเสียดายที่กาเบรียลที่ถักเป็นชุดนั้นน่าสนุกไม่น้อยในเรื่องราวในพระคัมภีร์ที่ค่อนข้างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับช่วงปีแรกๆ ของพระแม่มารี มารดาของพระคริสต์ อันที่จริงแล้วนั่นไม่ค่อยยุติธรรมเลยแอนโธนี่ ฮ็อปกินส์ในบทเฮโรดเข้าใจงานที่ได้รับมอบหมาย เขาตะโกนคำหยาบอย่าง “คุกเข่า!” ด้วยความกระตือรือร้นตามสมควร อย่างไรก็ตาม เราเคยเห็นเขาเสิร์ฟแฮมที่มีรสชาติเข้มข้นกว่านี้มาก่อนแล้วในฉากที่อลังการอย่างภาคต่อของ The Silence of the Lambs อย่าง Hannibal และ Red Dragon เรื่องนี้เป็นแฮมเบาๆ กว่า เป็นวายร้ายประเภทที่ฮอปกินส์สามารถแสดงได้ในขณะหลับ ไม่ใช่ว่ามันจะดูไม่สนุก แต่เฮโรดของเขาน่าจะใช้เวลาบนจอมากกว่านี้อย่างน้อยสองเท่า แมรี่ (โนอา โคเฮน) เป็นตัวเอกที่น่าเบื่อเล็กน้อย เธอมักจะพูดจาเคร่งศาสนา เช่น “ฉันมีความสุขทุกวันกับความลึกลับของพระเจ้า” เธอเป็นแม่ของพระเจ้าในอนาคต แต่เมื่อเธอพูดกับชายคนหนึ่งที่เพิ่งถูกเฮโรดทำให้ตาบอดอย่างโหดร้ายว่า “การมองเห็นมีหลายรูปแบบ” คุณคงเห็นแล้วว่าทำไมผู้คนถึงต่อต้านศาสนาอย่างรุนแรง การเปลี่ยนแปลงในช่วงท้ายเรื่องเป็นการใช้ภาษาพื้นเมืองของนางเอกของมาร์เวลอย่าง “คุณอาจคิดว่าคุณรู้เรื่องของฉัน เชื่อฉันเถอะ คุณไม่รู้” ซึ่งไม่ได้ช่วยอะไรเช่นกัน…
